Wat is adoptie eigenlijk?

Ik heb er lang over nagedacht of ik dit onderwerp wel wilde gebruiken voor mijn blog.
Adoptie is een deel van mijn leven. Het is iets wat bij mij hoort, maar het bepaalt niet alles van wie ik ben.

Adoptie is een begin dat anders is dan bij de meeste mensen.
Je krijgt liefde van ouders die niet je biologische ouders zijn, maar die jou wél als hun eigen kind omarmen.
Tegelijk draag je ook een stukje onbekend verleden met je mee — een deel dat je misschien nooit helemaal leert kennen.
En dat maakt adoptie iets bijzonders: het is een verhaal met verschillende lagen, maar allemaal vormen ze samen wie je bent.

Vaak denken mensen bij adoptie meteen aan buitenlandse kindjes die naar Nederland kwamen, maar tot begin jaren ’80 werden er ook in Nederland zelf veel kinderen geadopteerd.

In mijn geval ben ik als baby geadopteerd, dus ik heb het zelf niet bewust meegemaakt, maar het is wel een belangrijk deel van mijn verhaal.

Adoptie is niet iets wat je even in een paar regels uitlegt.

Het raakt aan je identiteit, je verleden, en aan vragen die soms pas veel later in je leven naar boven komen.
Toch merk ik dat het juist waardevol is om er wél over te praten.
Misschien herken jij er iets in — of begrijp je na het lezen van deze blog iets beter wat adoptie eigenlijk betekent voor iemand die het zelf heeft meegemaakt.

Wat adoptie mij heeft gebracht, is niet alleen mijn leven zoals het nu is, maar ook een ander soort bewustzijn.
Ik heb geleerd dat liefde niet vanzelfsprekend is, maar dat het wél kan groeien — ook als het niet vanuit bloedbanden komt.

Adoptie heeft me gemaakt tot wie ik ben: zelfstandig, gevoelig en met een groot hart voor anderen.
Maar het heeft me ook geleerd om stil te staan bij wat écht belangrijk is: verbinding, vertrouwen en gezien worden om wie je bent.

Door over dit onderwerp te schrijven, hoop ik dat er meer begrip komt voor wat adoptie écht betekent.
Niet alleen de mooie kanten, maar ook de vragen, twijfels en gevoelens die erbij horen.
En misschien, als iemand dit leest en zich daarin herkent, voelt diegene zich een beetje minder alleen.
Want uiteindelijk gaat het daar om: gezien en begrepen worden — precies zoals je bent. 💛